Feest: Huiskens Optiek & Horen 35 jaar

Sint-Oedenrode - Op jonge leeftijd wist Roel Huiskens precies hoe zijn carrière eruit moest gaan zien. Met zijn vader als grote voorbeeld bewandelde hij het pad naar het doel dat hij als tiener al voor ogen had. "Ik zag hoeveel plezier mijn vader had in zijn vak en als ondernemer. Een eigen optiekzaak, dat wil ik ook!"

Eenmaal klaar met de havo vertrok Roel, net als zijn vader destijds, naar Rotterdam om te starten met de opleiding Optiek aan de Christiaan Huygensschool. "Ik kwam leraren tegen die ook mijn vader les hebben gegeven. Doordeweeks ging ik naar school en iedere zaterdag werkte ik bij mijn vader in de winkel. Een jaar later had ik mijn rijbewijs op zak en ik besloot mijn horizon te verbreden. In Nistelrode vond ik een geweldige leermeester die de tijd nam om mij het vak te leren." Na de mbo opleiding optiek begon Roel met de hbo studie Optometrie in Utrecht. Hij koos bewust voor de deeltijd variant, waardoor hij voldoende ruimte creëerde om zijn kennis in het werkveld te vergroten. "Op die manier kon ik naast mijn studie drie á vier dagen aan het werk in de praktijk. Ik vond de uitdaging om ieder jaar in een andere zaak aan de slag te gaan om zoveel mogelijk ervaring op te doen bij zowel grote bedrijven als bij zelfstandige ondernemers."

Op zesentwintig jarige leeftijd zat de studie erop en na bijna tien jaar in de randstad te hebben gewoond, vond Roel zijn weg terug naar Brabant. "Ik heb in Rotterdam en Amsterdam gewoond, maar ik voel mij in deze regio toch het meest op mijn gemak. Ik vond een appartement in Eindhoven en ik ging aan het werk in een optiekzaak in Boxmeer. Toen ik de dertig naderde, begon het te kriebelen. Ik heb altijd voor ogen gehad om op die leeftijd in mijn eigen zaak te staan. Het was hoogtijd voor een goed gesprek met mijn vader. Hij heeft mij altijd vrij gelaten in mijn keuze qua studie en hij vindt het alleen maar leuk dat ik voor hetzelfde vak heb gekozen als hij. Toch kwam mijn wens om samen met hem de zaak te gaan runnen onverwacht. Hij was op dat moment halverwege de vijftig en helemaal niet bezig met stoppen of minderen. Onze gesprekken werden steeds serieuzer en na een tijdje besloten we een datum te prikken om de zaak samen voort te zetten. Tot op de dag van vandaag ben ik mijn vader ontzettend dankbaar voor die beslissing en werkt hij nog steeds met plezier mee in het bedrijf."

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant