Loopgravenoorlog nog steeds bezig (deel 4)

Inmiddels hebben we afgelopen twee jaren voldoende hulpgoederen gebracht om de hele provincie te kunnen ondersteunen. De regio is Soemy region (CYM?) ter grootte van Nederland. Het plaatsje Nedryhailiv is ons dankbaar en na officiële uitwisseling van beleefdheden wordt het eten en drinken op wederom de samenwerking, de vrouwen, de mannen en van alles.

Door: Ron Bezoen

De vis die hier verkocht wordt komt uit de rivier die vol gif zit. Ze geven nog net geen licht. Dit probleem ligt aan de in Rusland liggende oorsprong: de chemie loost gewoon op open water en dat gaat toch maar naar Oekraïne toe, probleem opgelost.
Op woensdag een lange rit voor de boeg naar de provinciehoofdstad Soemy, hemelsbreed 40 – 50 km van de grens met Rusland, in het uiterste Noordoosten van Oekraïne. De weg ernaartoe is net zo slecht als de weg van Kiev naar Romny dus flink door elkaar geschud komen we bij de gouverneur. Een delegatie van de douane, het Rode Kruis, ziekenhuizen en andere notabelen zijn ons zeer dankbaar. Hier mag Frans de oorkonde van de provincie in ontvangst nemen, een mooie opsteker. Hier is onze kans: de douane zit aan tafel (de oplettende lezer weet nog wel wat er aan de hand was).
Na de uitwisseling van lovende woorden is het tijd voor de verbeterslag. De douane wordt verzocht om ons te helpen aan een snelle doorgang aan de Oekraïense grens en is daar wat voorzichtig. Uiteindelijk weten we de hoge ambtenaar te overtuigen van de tijdswinst en we gaan processen uitwisselen om snel de grens over te kunnen. De grootste "platpet" moet weten dat wij er aan komen en ons alle loketjes doorloodsen.
Het psychiatrisch ziekenhuis kennen we nog van de eerste reis en er is niets vergelijkbaar met Nederland. Het enige is dat het vijftig jaar terug in de tijd gaat. Toch is men daar trots dat de zorg wel verleend kan worden, in welke vorm dan ook. We zien daar de verbeteringen: er zijn goede bedden uit Gouda afkomstig. Behoefte daar is simpel: ziekenhuismeubeltjes en een grote industriële wasmachine.
In het dagelijkse nieuws hoor je niets meer over de oorlog tegen de separatisten, natuurlijk is het separatisme in Spanje belangrijk(er). Nog tot de dag van vandaag is een loopgravenoorlog aan de gang waar nog dagelijks landsverdedigers sneuvelen. Zonder de politiek in te duiken is het toch schokkend dat dit op maar 2.250 km afstand nog gebeurt. De omgeving van Romny wordt gebruikt om rustpauzes te bieden, ook gewonden en militairen met psychische klachten worden hier opgevangen.