"Zolang ik niet werd behandeld, was ik ook niet ziek"
Human InterestSint-Oedenrode - Deze week liet ik jullie kennismaken met Irda Habraken, één van de initiatiefnemers van 'Samenloop voor Hoop'. Vandaag deelt Marion van de Ven haar verhaal. Anderhalf jaar lang stond Marion met kanker op en ze ging ermee slapen. Toen ze de strijd won, viel ze in een diep dal. Waarom bestaat er geen handleiding voor het leven na deze ziekte?
Door: Manon Swinkels
"Ik vind het zo ontzettend oneerlijk. Ik ben beter en Irda niet. Dat vind ik echt rot", begint Marion te vertellen terwijl ze haar tranen wegveegt. " Marion heeft de strijd tegen borstkanker gewonnen. "Er zat een gezwel in mijn borst en in juli 2015 werd er door mijn arts borstkanker geconstateerd. Het gezwel was enorm en ik kon het moeiteloos vastpakken. Het was daardoor meteen duidelijk dat mijn borst geamputeerd zou worden. Pas in augustus van dat jaar ben ik begonnen met de behandelingen. Ik had het namelijk nogal druk met andere dingen. Onze vakantie stond op de planning en ik vroeg de arts dan ook meteen of ik alsnog kon vertrekken. Daarnaast werk ik al zeventien jaar bij de benzinepomp en de overgang van Esso naar Shell stond voor de deur. Dat kon ik natuurlijk niet zomaar missen." Er verschijnt weer een glimlach op haar gezicht.
Lees woensdag de complete verhalen van Marion en Irda in DeMooiRooiKrant
