"Het zal wennen zijn dat ik niet meer in het veld sta"

Boskant - Hij is nog maar 31, maar toch speelde Ron van Uden maar liefst vijftien jaar in de selectie van VV Boskant. Hij maakt nu een andere stap. De voetbalschoenen in de wilgen? Niet helemaal, want Ron gaat aan de slag als coach van het tweede. Met zijn ervaring hoopt hij jonge spelers de weg te wijzen. Hoe kijkt hij terug op zijn tijd als speler? Wat gaat de toekomst brengen? We vroegen het hem.

Omschrijf je carriere bij VV Boskant eens…
"Samen met Maarten van der Linden en Edo Brans kwam ik bij het eerste de onderin de derde klasse voetbalden. Onder leiding van Peter Hendriks hebben wij ons debuut gemaakt in 2002. Dat seizoen degradeerden we helaas. Het dieptepunt in mijn carrière was het moment dat we weer degradeerden, ditmaal naar de vijfde klasse. Met het elftal dat we toen hadden moesten we hoog in de vierde klasse kunnen spelen, maar helaas zat alles tegen. Gelukkig kwamen daarna de mooie jaren in mijn carrière, waarin we kampioen werden! De eerste keer onder leiding van Rob van Griensven in het jaar 2007 en het jaar erop, in 2008, werden we weer kampioen. Deze keer onder leiding van Fred Smies. Dat kampioenschap overtrof alles. Het was een week lang feest! We kwamen in de derde klasse terecht en dat hebben drie jaar vol gehouden. In die tijd heb ik ook de aanvoerdersband nog met trots gedragen. Na die drie jaar zijn we in 2011 gedegradeerd naar de vierde klasse. In 2014 uit bij SDDL scheurde ik mijn voorste kruisband af. Het einde van mijn voetbalcarrière dacht ik toen... Bij het ziekenhuis aangekomen zei de dokter dat ik fysiotherapie moest gaan doen om mijn knie sterk te maken. Mijn knie hoefde niet geopereerd te worden, want hij was stabiel ook zonder voorste kruisband. Na maandenlang herstel om mijn knie weer sterk te maken onder begeleiding van Rein van Zutven en Cor Leijtens, stond ik in 2015 gelukkig weer op het voetbalveld."

Lees het hele interview in DeMooiRooiKrant van woensdag