Iraaks gezin na veel omzwervingen in Sint-Oedenrode

Sint-Oedenrode - Shawkat Al Badran ontvluchtte zijn geboorteland Irak in 2010 en kwam als vluchteling naar ons land. Een jaar later kreeg hij de vluchtelingenstatus en in 2012 kwam zijn vrouw Nabras Adel Rasho met hun zes kinderen in het kader van de gezinshereniging ook naar Nederland. Sinds 2014 woont het gezin, na omzwervingen in verschillende asielzoekcentra, in Sint-Oedenrode. Kers op de taart is de naturalisatie tot Nederlander van de 35-jarige Shawkat aan het einde van 2016.

Het gesprek met Shawkat en zijn vrouw gaat niet gemakkelijk. Ze willen honderduit vertellen, maar het vinden van de juiste woorden is voor hen in het Nederlands niet gemakkelijk. Gelukkig heeft hun oudste zoon Fahran het Nederlands al beter onder de knie. Hij vervult dan ook regelmatig de rol van tolk voor zijn ouders.

"Ik was soldaat in het Iraakse leger. Direct na de val van Saddam Hoessein in 2003, ben ik in het leger gegaan. Het was altijd al een droom van me om soldaat te worden. Na de val van Hoessein kwam die droom uit. Ik werd in Mosoel gelegerd en samen met de Amerikaanse troepen probeerden we van Irak weer een veilig land te maken. Maar dat is niet gelukt", vertelt Shawkat. "Het geweld en het terrorisme kregen steeds meer de overhand, na twee jaar werd ik zelfs het slachtoffer van een aanslag met een autobom. We werden in Mosoel naar een pand gestuurd dat door terroristen gebruikt werd. Toen we vlak bij het pand waren, ontplofte de wagen naast me. Ik ben daarbij gewond geraakt en heb weken in het ziekenhuis gelegen.

In 2010 werd de toestand onhoudbaar voor Shawkat Al Badran. De terroristen wonnen steeds meer terrein. "Ze wisten alles van mij, van mijn vrouw, van mijn kinderen. Mijn leven in Irak was niet meer zeker. Wij zijn Christenen en u hebt op TV wel gehoord en gezien wat IS doet met iedereen die geen moslim is". Shawkat noemt voorbeelden van misdaden die hij open op straat zag gebeuren. "Op aanraden van de Amerikanen ben ik naar Europa gevlucht. Omdat mijn broer al in Nederland was, wilde ik ook naar Nederland. Ik ben te voet naar Turkije gegaan, terwijl mijn vrouw en de kinderen naar haar ouders in de bergen van Koerdistan zijn gevlucht".

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant