Het iconische station van Pointe-Noire in Congo gebouwd in de jaren 1930
Het iconische station van Pointe-Noire in Congo gebouwd in de jaren 1930

Tussen tennissen in Boskant of Congo zit geen verschil

Algemeen

Boskant - Congo - De 50-jarigen reünie lijkt nog maar zo kort geleden, maar via DeMooiRooiKrant tellen we alweer af naar de editie van 2017. We kwamen in contact met Abraham in spe, Michel van den Nieuwenhof. Hij was leerling op de Boskantse basisschool en leeft zijn leven tegenwoordig in Congo. Hij blikt kort, maar zeer boeiend terug op zijn tijd in Boskant en op de manier waarop hij Congo bereikte. Michel stuurde ons via de mail het volgende retour…

Hartje zomer 1979 waren wij twaalf jaar oud en namen wij afscheid van elkaar op een avond met theater, playback en iets wat jaren later karaoke genoemd zou worden. Deze afscheidsavond vond plaats in de Boskantse gymzaal.
Toeschouwend publiek waren onze ouders, de meester en hoofd van de Sint Franciscusschool, de deeltijds juffrouw, en de pastoor op de eerste rij. Onze juffrouw had voor mij een dubbelrol want zij was ook mijn moeder die mij nu met haar uitmuntend geheugen helpt met het scherpstellen van enkele vage herinneringen aan die tijd. Zij was toen een jaar jonger dan wij nu zijn. Mijn moeder doet met haar geheugen niet onder voor de legendarisch lieve juffrouw Petra van de kleuterjaren, waarmee zij nog contact heeft en die de daad voegt bij het woord waarmee zij altijd sprookjes eindigde: zij leeft namelijk nog lang en gelukkig. En het is haar gegund. Het was ze allemaal gegund maar geen een van onze meesters is nog in leven. Ook drie van onze klasgenoten zijn als jonge volwassenen met hun toekomstdromen te vroeg heengegaan.

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant

Afbeelding