Eindelijk een hele triathlon voor Rooise ijzervreter

Sint-Oedenrode - 's Morgens heel vroeg, als de vogels net de keeltjes open zetten en de gemiddelde mens op één oor ligt, sluipt Erwin Delisse zijn huis uit. De stilte van de vroege ochtend gaat hij dan doorbreken met het geluid van sportschoenen op wegdek. Nog voor zijn werk loopt hij vlot een halve marathon of meer. Zijn trainingsschema liegt er niet om. Alles heeft de Rooienaar er voor over om zich klaar te stomen voor de grote Iron Man Triathlon die komend weekend in Maastricht wordt gehouden.

Door: Jeroen van de Sande

Maandagavond fietsen, dinsdagochtend lopen, 's avonds fietsen. Woensdagavond zwemmen, 's avonds fietsen. Donderdagochtend lopen, 's avonds fietsen. Vrijdag even niets, maar zaterdagmorgen weer fietsen, daarna lopen en zondag zeven uur sporten. Een doorsnee schema wat Erwin de laatste weken heeft gevolgd. Soms in meerdere mate, soms in mindere. Natuurlijk met een opbouw. De triathleet wordt geadviseerd op eigen verzoek, om tot de beste prestatie te komen en omdat hij bang was dat hij anders teveel zou doen. "Het is verslavend", geeft Erwin toe. Sommige mensen zullen hem voor gek verklaren. Hij beseft het, maar daar houdt hij zich niet mee bezig. "Ik vind het heerlijk om te doen. Ik hou van trainen. Het is nog nooit voorgekomen dat ik geen zin had om te gaan lopen, zwemmen of op de fiets te stappen. Ik weet waar ik het voor doe, voor de Iron Man", twinkelt Erwin. Zijn ogen stralen bij het uitspreken van die twee woorden: Iron Man. Het is de naam van de bekendste triathlon die op verschillende plekken op aarde wordt gehouden. Hawaï is de bekendste locatie, eigenlijk het summum. Op 2 augustus landt het circus voor het eerst in Nederland, in Maastricht. Toen Erwin dat hoorde, wist hij het direct. Daar moet hij aan mee doen. Zo'n duizend fanatiekelingen hebben zich met hem ingeschreven. Het is een 'once in a lifetime opportunity'.

'Kun je niet harder?'
Al vanaf zijn achttiende jaar is de voormalig Prins van Papgat verzot van triathlons. Erwin: "Sinds mijn zesde zwem ik en tien jaar later ging ik ook nog eens fietsen. Op een gegeven moment werd ik gevraagd om mee te doen aan een trio-triathlon. Ik mocht het zwemonderdeel doen. Ik was verkocht en wilde graag een kwart triathlon proberen. Op mijn achttiende heb ik dat voor het eerst gedaan." In de jaren die volgde deed de Rooienaar mee aan meerdere kwart- en halve triathlons. Zijn ervaring heeft hem geen windeieren gelegd. Hij weet nu hoe te luisteren naar zijn lichaam. Vooral bij een kwart- of een halve triathlon weet hij wanneer hij kan versnellen, hoe hard hij van start kan gaan op zijn fiets of hoe druk hij zich moet maken in het water. Bij een hele komt er nog meer bij kijken. "Ik train puur op hartslag. Dat wordt me ook verteld door mijn begeleider. Ik houd me precies aan zijn schema's. Soms betekent het dat ik dan op een bepaalde dag niet harder mag dan tien kilometer per uur. Het is wel eens voorgekomen dat iemand dan riep 'Kun je niet harder?' Dan is het verleidelijk om te versnellen, maar vaak lach ik dan een keer. Je kunt je het best gewoon maar aan je schema houden. Daar kom ik het verst mee."

Lees meer in DMRK van deze week