Kerstvreugde met Polyhymnia in Knoptorenkerk
Roois nieuws Het kerstconcert van Polyhymnia was zondagmiddag een heerlijke ervaring. Na alle, goedbedoelde, muziek uit luidsprekers in het winkelcentrum is het prettig om kerstmuziek te horen gebaseerd op de werkelijke bedoeling van het kerstfeest. Geen “Jingle Bells”, maar wel “Once in Royal David’s City”.Door: Clemens van Dijk
Het ene na het andere lied werd vreugdevol over de toehoorders uitgerold. Tegen het einde van het concert kon het publiek zich niet meer inhouden en werd na elk lied geapplaudisseerd, ondanks de vermaning dat alleen na elk zangblok te doen. Ook nu weer werd een aantal kenmerken van het koor duidelijk. Het plezier in zingen, de bijzonder goede verstaanbaarheid van teksten, de evenwichtige samenstelling van de verschillende stemsoorten en de gehoorzaamheid aan de dirigent.
Die dirigent (Nicole Friedrich-Krijnen) is voor het koor de drijfveer om deze hoge kwaliteit te bereiken. Zonder de beschikking te hebben over geschoolde zangers en zangeressen is zij in staat een goed koor neer te zetten.
Voor aanvang speelden Timon en Fabian Hoitsma, twee broers van 15 en 13 jaar, de eerste op piano, de tweede op saxofoon. Een wat vreemde combinatie maar het publiek was enthousiast. Niet vanwege het virtuoze, maar wel door de fraaie klank werd het voor het publiek ontroerend. ‘Small is beautiful’ heet dat dan.
Na de pauze kwamen Cynthia Yang (dwarsfluit) en Nina-Suzanne Groeneveld (viool), begeleid door Nicole Friedrich-Krijnen, de toehoorders verbazen met hun kwaliteiten. Een paar jaar ouder, beiden 18 jaar, met natuurlijk meer technische bagage.
Terug naar Polyhymnia. De evenwichtigheid van de stemsoorten werd vooral duidelijk in “Cantigue de Noël”, ook bekend als “O Holy Night”. De bassen hadden daar een sterk ondersteunde rol. Het zangplezier klonk door in het mooie “In the bleak midwinter” en bij het “Merry Christmas” klonk de trots van het koor door over de fraaie solo’s van twee sopranen en twee alten.
De verstaanbaarheid van de zang van Polyhymnia werd vooral duidelijk bij het “Gloria in Excelsis Deo”. Buiten een stukje Latijn, verder in het Nederlands, elk woordduidelijk te verstaan. Er was vast geen Rus in de Knoptorenkerk, maar het is zeker dat hij het lied van de componist Bortniasky kon verstaan. Kort samengevat: Een gedenkwaardig concert van hoog gehalte. Een mooi begin van een mooie kersttijd.
