Afbeelding

Luxe tussenstation voor duizenden kalveren per jaar

Roois nieuws Op de koffie bij...
Als er één sector is die aan regels en wetten onderhevig is dan is het de landbouwsector wel. Dat merkte ook Frans Sijbers de laatste jaren. Zijn oude locatie aan de Spierkesweg – de stallen naast zijn woonhuis – voldeed niet meer aan de eisen. Daarom bouwde de kalverenhandelaar, die sinds het begin van de jaren negentig gespecialiseerd is in Limousin kalveren, een nieuw onderkomen, zo’n tweehonderd meter verderop. Het nieuwe gebouw voldoet aan alle eisen en is daarmee klaar voor de toekomst.

Want hoewel Frans de zestig al is gepasseerd, weet hij zich inmiddels verzekerd van een opvolger. Dat moet een geruststellende gedachte zijn voor de Nijnselnaar die al bijna zijn hele leven in kalveren handelt. Net als eerst is de nieuwe stal een passeerstation van honderden koeien per week. Op dinsdag is het D-Day bij kalverhandel Sijbers. “Allerlei verschillende soorten kalveren worden op die dag hier gesorteerd voordat ze naar het volgende adres worden gebracht. Afzet is altijd geregeld”, legt Frans uit. “Oud, jong of rosé en allemaal in verschillende gewichten. Binnen 24 uur moeten ze weer weg zijn. Dat is een regel van de overheid. Het heeft met dierenwelzijn te maken.”
De overheid voert een streng beleid. Dat is logisch, want de uitbraak van de Varkenspest, MKZ en Gekkekoeienziekte heeft de gehele branche een enorme klap toegebracht. Frans: “Daarom is het ook wel goed dat er zo streng wordt gecontroleerd. We moeten er alles aan doen om nog zo’n epidemie te voorkomen. Veel bedrijven hebben toen enorme financiële, maar ook emotionele schade geleden, want wat veel mensen vergeten is dat boeren en handelaren zoals ik dierenliefhebbers zijn.”

Door de uitbraak van die verschillende verschrikkelijke ziekten zijn er veel eisen gekomen aan huisvesting en vervoer van vee. Veemarkten werden aan banden gelegd. Iets wat Frans, als geboren kalverhandelaar, tot op de dag van vandaag betreurd. “Ik snap wel dat het nodig is, maar het is erg jammer. Ik weet nog dat ik dertig jaar geleden ’s morgens om vijf uur naar de veemarkt ging met vier kalveren. Daar kreeg je de mogelijkheid om met je klanten te spreken. Iedereen kwam je er tegen. Het was ideaal om contacten te onderhouden. Sinds de veemarkten zijn verdwenen, heeft het vak wel iets van zijn charme verloren.”

Toch heeft het de glans nog zeker niet verloren. Dat merk je als je bij Kalverhandel Frans Sijbers binnenloopt. De telefoon rinkelt voor een bestelling en de stal wordt óf geprepareerd voor een nieuwe lading of schoongemaakt na het vertrek van honderden jonge kalveren. Er blijft beweging aan de Spierkesweg en door deze prachtige nieuwe stal zal dat nog jaren zo blijven.