Werkgever in de WW?!
Roois nieuws Bedrijfsnieuws In het Lente-akkoord liggen er een aantal voorstellen voor wijzigingen in het ontslagrecht.Hieronder in het kort een overzicht van de voorstellen (en de vergelijking met hoe het nu is):
- de ontslagvergoeding wordt aangepast naar een kwart maandsalaris per dienstjaar, met een maximum van een half jaarsalaris. Op dit moment is de hoogte van het bedrag meer afhankelijk van iemands leeftijd (dus hoe ouder de medewerker, hoe hoger de vergoeding in verhouding uitvalt). Gemiddeld genomen zal een werkgever daarmee goedkoper uit zijn in het geval van het ontslag van een oudere medewerker die lang in dienst is. De kosten voor een jonge medewerker die kort in dienst is zullen over het algemeen toenemen.
- de verandering in de kosten hangt daarnaast ook nog samen met het voorstel dat werkgevers de eerste 6 maanden van de ww-uitkering dienen te gaan financieren. Dit zijn kosten die op dit moment niet bij de werkgever liggen. In geval van een kort dienstverband zijn dit in verhouding dus behoorlijk hoge kosten.
- in tegenstelling tot nu mogen werknemers de ontslagvergoeding straks niet meer gebruiken voor alle doeleinden. Nu mag je er ook van op vakantie, straks dient het geld aangewend te worden voor scholing of trajecten van werk naar werk. Het bestedings-doel moet dus werkgerelateerd gaan zijn.
Daarnaast lijkt het er op dat procedures via het UWV WERKbedrijf, maar ook ontbindingsprocedures bij de kantonrechter verleden tijd zullen gaan zijn. Daar waar voor beide trajecten nu een toets vooraf plaats vindt (of het ontslag terecht is), zal straks alleen nog achteraf een toest plaats gaan vinden. Dus wanneer een werknemer het oneens is met wat er gebeurt, kan hij/zij een procedure starten om e.e.a. te laten toetsen. Dit lijkt dan dus meer op de huidige procedure voor 'kennelijk onredelijk ontslag'. Daarnaast dient er binnen de organisatie een soort van interne hoor-procedure plaats te vinden waarbij de werkgever het ontslag aan de werknemer moet toelichten en de werknemer zich kan verweren.
Ik vraag me dan af wat de regels dan zullen gaan zijn rondom zo'n interne hoor-procedure.
Wat stelt dat dan helemaal voor? Voor werkgevers is het wellicht een verademing dat het UWV WERKbedrijf dan wel de kantonrechter buiten beschouwing gelaten kunnen worden; immers dergelijke procedures kosten behoorlijk wat tijd, geld en moeite. Maar van de andere kant, is deze zorgvuldigheid niet ook een vorm van bescherming van de positie van de werknemer? Krijgen we hiermee niet een scheve machtsverhouding, waarbij de werkgever enorm 'in het voordeel is' ten opzichte van de werknemer?
En daar waar 'het systeem' nu zorgt voor een stuk informatievoorziening richting een werknemer (over de procedure en de opties die er zijn), hoe gaat dat straks lopen? De werknemer zal dan (veel sneller dan nu) zelf kosten moeten gaan maken om ondersteund te worden.
Ik las ook dat een van de achterliggende gedachtes is, dat als het ontslaan van medewerkers makkelijker wordt, dit werkgevers zal stimuleren om meer mensen een vast contract te geven (de regels verschillen niet voor mensen met een vast of een tijdelijk contract).
Maar zou het niet zo gaan zijn dat de werkgever zal proberen helemaal niemand meer in dienst te nemen? Is het niet veel gunstiger om iemand gedurende een zo lang mogelijke termijn in te lenen via een flex-constructie (uitzenden, detacheren)? Dit lijkt het risico op kosten in ieder geval te verkleinen. En als het in kosten niet uitmaakt of iemand een vast of een tijdelijk contract heeft, wat zou dan de motivatie zijn om iemand toch een vast contract te geven. Ik zie het (nog) niet helemaal, u wel?
Maar laten we eerst de verkiezingen maar eens afwachten... eerst zien dan geloven.
