Henriëtte van den Berk: “Ge kunt ’t niet een bietje doen”
Roois nieuws Politiek Meierijstad “Als je toen wist wat je nu weet, zou je het dan opnieuw hebben gedaan?” Op de vraag of ze wethouder wilde worden moest ze indertijd drie maanden nadenken, ditmaal geen seconde. “Absoluut. En dat meen ik uit de grond van mijn hart!”De toon in het gesprek met Henriëtte van den Berk is gezet. We gaan niet diep in op de perikelen rond haar ontslag, daar hebben de kranten al vol mee gestaan. We zetten het wel even kort in historisch perspectief, zoals dat zo mooi heet..
In de tachtiger en negentiger jaren stond de Rooise raadzaal regelmatig op z’n kop. Raadsleden die publiekelijk uit de school klapten, ambtenaren schoffeerden, de burgemeester voor leugenaar uitmaakten, anderen die opstapten omdat ze de ruzies niet langer wilden meemaken, of al dan niet terecht in opspraak waren gekomen. Daar zaten ook wethouders tussen.
Relatieve rust
Na een aantal jaren relatieve rust aan het front werd politiek Sint-Oedenrode medio maart opnieuw opgeschrikt, ditmaal met het ontslag van Henriëtte van den Berk, CDA-wethouder met onder meer Ruimtelijke Ordening in haar portefeuille. Ruzie? Nee. Schofferen? Nee. In opspraak? Nee. Het bestemmingsplan buitengebied, dat op een oor na was gevild, bleek een brug te ver. De gemeenteraad had laten blijken dat ze er geen vertrouwen meer in hadden dat de wethouder die megaklus tot een goed einde zou brengen. En dat trok ze niet meer.
Helemaal onverwacht kwam haar vertrek niet; althans niet voor politiek ingewijden. “Maar Gerard (haar echtgenoot, red.) was heel erg geschrokken toen hij mijn besluit hoorde. Mijn kinderen waren er minder bij betrokken maar vonden het ook heel erg voor mij persoonlijk.
Een opluchting? “Nee, absoluut niet. Daarvoor heb ik het met veel te veel plezier gedaan. En ik had de klus zo graag afgemaakt.”
Als haar afscheid ter sprake komt, worden haar ogen weer vochtig. “Zestien prachtige bossen bloemen hier op tafel! Veel mooie kaarten en brieven met lieve teksten. Zoveel warme reacties. Ik heb flink wat tranen gelaten die eerste weken.”
Lees verder in DeMooiRooiKrant van deze week
