Campingtour Rooi: 't Roois Klumpke
Roois nieuws Sint-Oedenrode - Een goede gewoonte moet je koesteren en dat is wat DeMooiRooiKrant doet met haar jaarlijkse rondje langs de Rooise campings. De afgelopen drie jaar hebben we daar leuke, niet zelden zelfs enthousiaste, reacties op gehad. En voor het redactieteam is het rondje een verademing na de vaak serieuze, zware onderwerpen waarbij sommigen vallen over een woord, halve artikelen willen herschrijven of een Aviertje met sponsors erbij vermeld wil hebben.Ons doel deze keer: ’t Roois Klumpke
Ja, ’t Roois Klumpke. Nooit van gehoord? Niet zo vreemd. In de eerste plaats ligt de camping op een onopvallende plek: pal achter camping De Kienehoef, met de ingang aan de Vliegden. Bovendien vermeldt het kleine aanwijzingsbord alleen: NCC-camping, geen naam. De camping is ook alleen voor NCC-leden, en afgesloten door een groot hek. Wie daaruit de indruk mocht krijgen dat het een naar binnen gericht clubje is, zit er echter naast. Het team van DMRK is er minstens zo welkom als op openbare campings. Niet alleen bij de kampeerders: een eekhoorntje is amper mensenschuw en zelfs de eksters scharrelen tot op twee meter afstand hun kostje bij elkaar.
We belanden bij een, zo te zien, wat ouder stelletje voor een caravan. Stelletje? Nee, bij onze aankomst vertrekt de man, die de buurman blijkt te zijn van onze gesprekspartner: Ria van der Sluijs uit Dordrecht.
“Een besloten club heeft veel voordelen,” steekt ze van wal. “Ik ben senior, ik ben alleen, dat voelt wel zo veilig hier. Het zijn hier ook veel kortere lijnen, als je iets wilt is het zo geregeld.. Iedereen staat hier voor elkaar klaar.” Onze vraag of er misschien ook nadelen zijn, blijft onbeantwoord. Dat ’t Roois Klumpke in haar ogen “een groot grijsgehalte” heeft en “geen toeters of bellen”, ziet zij tenminste als een voordeel. “Het gedoetje hier is ook niet armlastig” herneemt ze, een veelbetekenende blik werpend op de veelal wat grotere luxe caravans die er staan. “Ik zou hier best willen wonen.” Die wens heeft ze zelf al aardig in vervulling laten gaan: ze staat er regelmatig van april tot oktober. “In een appartement zit iedereen maar te koekeloeren, hier pak je ’s morgens samen al koffie met elkaar. Je ziet bij de NCC ook regelmatig dezelfde mensen op een andere plek. We ontplooien hier veel activiteiten samen. Laatst bijvoorbeeld hebben we met z’n allen in een grote Hongaarse pan soep gemaakt.”
Ria fietst graag, en heeft de eerste twee Rooise fietsvierdaagses meegereden. “Veel mensen hebben van Brabant het idee dat er alleen varkens, koeien en geiten te zien zijn. Maar er is natuurlijk nog veel meer. Ik heb hier op een fietstocht met een vriendin zelfs een vos gezien. Wat ik ook echt leuk vind zijn al die kapelletjes hier, al ben ik zelf protestant. Maar die kunst- kitsch van die grot, ja, in Mariahout geloof ik, daar moest ik wel om lachen, dat stelt echt niks voor.” Tussen de sociale contacten door vermaakt Ria zich met haar iPad, met wordfeuden en bijhouden wat er verder op de wereld gebeurt. “Al zal de papieren krant nooit verdwijnen” voorspelt ze. “Daar bepaal je zelf wat je leest.”
Als de voorbereidingen voor de foto worden genomen, stellen we voor dat Ria haar benen lekker relaxt op een krukje legt. De reactie rolt er lekker spontaan uit. “Dat doen we maar niet, dan krijg ik zulke grote voeten op de foto!”
