Cor van Dijk bijna een Roois judotalent
Roois nieuws Het had niet veel gescheeld of de 80-jarige Cor van Dijk uit Liempde was Rooienaar geweest. Het is dat hij eerder in Liempde, dan in Sint-Oedenrode een huis had. In Liempde zullen ze daar niet rouwig om zijn, want zonder Van Dijk hadden ze daar niet de judoclub gehad die ze nu hebben.Cor van Dijk kwam tijdens zijn militaire dienst in aanraking met de judosport. Een dienstmaat van hem beoefende de judosport en Van Dijk was al snel enthousiast. Dat enthousiasme nam hij mee naar Liempde. Daar werd hij in 1961 lid van de net opgerichte judoclub. In het begin praatte hij daar met niemand over. Al helemaal niet op zijn werk bij Kamp-Oda in Sint-Oedenrode. Judoka's werden in die dagen eerder gezien als een stelletje vechtersbazen, dan als sporter. Nu 52 jaar later kan Van Dijk daar om lachen en niet zonder reden. Judoclub Liempde leverde verschillende keren de Zuid-Nederlandse kampioen. Zijn zoon Henry werd niet alleen 21 keer Zuid-Nederlands kampioen maar ook drie keer Nederlands kampioen.
Dat het voor de Liempdse Judoclub ook allemaal heel anders had kunnen lopen scheelde maar weinig. Cor van Dijk werkte 44 jaar bij Ahrend Oda in Sint-Oedenrode. Behalve dat hij judode, maakte hij ook muziek bij de fanfare. Antoon van der Rijt, zijn chef bij Ahrend Oda, was ook dirigent bij Nos Jungit Apollo. Behalve voor de kwaliteiten die Van Dijk op het werk liet zien, had hij ook oor voor de muzikale kwaliteiten van de Liempdenaar. Op een dag moest Cor bij meneer Van de Kamp en Antoon van de Rijt op kantoor komen. Ze hadden gehoord dat hij wilde gaan trouwen en boden hem een huis aan in Sint-Oedenrode. Daar zat wel één voorwaarde aan: Van Dijk moest in Rooi bij de fanfare komen. Jammer voor Sint-Oedenrode, maar Cor bouwde al een huis in Liempde en zo ging zijn muzikale- en judotalent aan de Rooise neus voorbij.
Van Dijk was vooral judoka, maar hij vervulde ook veel andere functies binnen de Liempdse judoclub. Voorzitter is hij nooit geweest, maar de functie van secretaris, penningmeester, trainer en coördinator vervulde hij vele jaren. Niet afzonderlijk, maar allemaal tegelijk. Eigenlijk was Cor de judoclub en de judoclub was Cor. Als trainer van de jeugd hield hij de teugels strak. “We kregen een meisje uit Boskant op les die wilde leren judoën. Maar de jongens hier wilden met haar geen partij aangaan. Daar was ik het niet mee eens”, vertelt Cor. “Ik gaf de jongens opdracht om in de judozit te gaan zitten. Ik vertelde hen dat ik niet van dat gedrag gediend was en daarna konden ze zonder les weer naar huis. Sindsdien heeft er nooit ook maar iemand nog geweigerd om met een meisje te judoën”, zo vertelt Van Dijk.
Ondanks dat de muzikale en sporttalenten van Cor van Dijk aan de neus van Sint-Oedenrode voorbij gingen, plukken ze in het Rooise kerkdorp Boskant wel de vruchten van zijn werk. “Ongeveer tien jeugdleden van Liempdse judovereniging komen uit Boskant. Ook zijn we onlangs nog in Boskant op school geweest en hebben we demonstraties gegeven. Die kinderen waren dolenthousiast na de lessen”.
Ondanks dat Cor inmiddels al tachtig jaar oud is, wil dat niet zeggen dat hij stil zit. Integendeel, hij is iedere week nog op de mat te vinden. Met zijn kleinzoon judoot hij nog regelmatig. “Als we op de grond liggen, maakt hij geen schijn van kans, maar staand moet ik wel de meerdere in hem erkennen”, zegt een trotse Cor ter afsluiting van ons gesprek.
