Helden Ruud en Frans: hoe het Land van Kien generaties verbindt

Sint-Oedenrode - In het Land van Kien vermengt een rijke geschiedenis zich met een veelbelovende toekomst. Het is een plek waar jong en oud samenkomen, waar nostalgie en vernieuwing hand in hand gaan. Het verbindt niet alleen de mens met de natuur, maar ook verschillende generaties met elkaar. Zo ook bij zoon Ruud en vader Frans van den Oever. Terwijl Ruud als vrijwilliger bij de scouting droomt over de toekomst, koestert Frans als lid van de klusploeg kostbare herinneringen aan het verleden.

De scoutingvereniging werd benaderd voor een nieuwe locatie binnen het Land van Kien. Het plan is om naast Hoeve Arbeidslust, aan het Kinderbos, een historische Brabantse dwarsdeelschuur te (her)bouwen. Ook daar zal dus de geschiedenis deel uitmaken van de toekomst. Ruud spreekt vol enthousiasme over de kans om hier een nieuw hoofdstuk te beginnen: “We hadden een kleine tegenslag toen ons plan op de vorige locatie te duur bleek. We waren onzeker over de toekomst van onze vereniging. Maar nu deze kans op ons pad is gekomen, kijken we vol goede moed vooruit.” 

De scouting binnen het Land van Kien
De locatie ligt midden in de natuur en biedt meer mogelijkheden voor de scouting. “Op dit moment zitten we midden in het centrum, wat ook fijn is, maar op deze nieuwe locatie zitten we net wat verder weg, in het buitengebied zeg maar. Dat biedt meer mogelijkheden dan onze huidige plek. De scoutingverenigingen in de omgeving zitten vaak net wat meer buiten het centrum en dichter bij groen en natuur.”
De samenwerking tussen de scouting en het Land van Kien is niet geheel toeval. “Mijn vader was bevriend met Theo Jansen, de vader van Roel en Rob Jansen. Ik ben vanaf jongs af aan in de wieg gelegd bij Roel, en die vriendschap is nooit meer voorbijgegaan. Het Land van Kien draagt vrijwilligers hoe dan ook een warm hart toe. Daarnaast zien ze echt hoe goed wij als vereniging passen binnen het Land van Kien.”
De visie, waarden en filosofie van de scouting passen inderdaad opmerkelijk goed bij die van het Land van Kien. “Met betrekking tot duurzaamheid zeker, maar ook als het gaat om zorg. Bij de scouting zorgen we voor elkaar. Bij ons draait het om samen plezier hebben en goed voor elkaar zorgen. Bovendien is bij de scouting iedereen gelijkwaardig en zijn we toegankelijk voor iedereen. En dat is bij het Land van Kien ook zo. Iedereen is gelijk. Dat is een prachtige overeenkomst en een verbindende factor.”

Een harde werker
Als vrijwilliger bij de klusploeg weet vader Frans daar alles van. “Als je iets nodig hebt, hoef je het maar te vragen. Iedereen staat voor elkaar klaar en het is altijd gezellig. Het is echt een leuke groep.” Voor hem is het Land van Kien een plek waar zijn herinneringen uit het verleden samensmelten met de kansen van de toekomst. “Het park was vroeger echt iets unieks. Je had bootjes, je had een speeltuin, je had de boerderij. Maar nu is het gegroeid, veranderd. Het is één geheel geworden. En dankzij alle mooie plannen wordt dat het alleen maar meer.
Frans klust één dag in de week bij de Zorghoeve of kinderboerderij Kienehoeve. “Wij maken als klusploeg eigenlijk van alles wat niets kost. Zo hadden we een kraam gemaakt waar spullen werden verkocht, die stond bij het Heldenhonk. Bloemkool, aardbeien, dat soort dingen. Ook in de boerderij zelf zijn we druk aan het klussen om de boerderijwinkel in te richten. Daar plaatsen we dan ook oude spullen, schilderijen en foto’s om de sfeer van familie Van Bree te behouden. Daarnaast bouwden we een kas voor plantjes, bouwden we toiletten en maakten we een houder om je gereedschap aan te hangen.”
Een ding is zeker, Frans zit nooit stil. Hij zegt: “Het blijft vrijwilligerswerk, maar bij ons groepje werken we goed door, zolang er werk is, ondanks onze leeftijd. Maar we doen het vooral om actief te blijven en voor de gezelligheid. Als je te lang aan het werkt blijft, word je wel door Roel geroepen: ‘Hé, tijd voor koffie!’. Het is vrijblijvend en dat maakt het zo prettig.” Ruud lacht en voegt eraan toe: “Soms zeggen we zelfs dat hij het nu drukker heeft als voor zijn pensioen.”

Een blik op de toekomst
Het feit dat zowel vader als zoon betrokken zijn bij het Land van Kien, zorgt voor een sterke band tussen de twee. “We zijn allebei positief, hè?”, vraagt Frans terwijl hij zijn zoon aankijkt. “Eigenlijk is iedereen waarmee ik erover praat positief. Iedereen in de buurt kwam vroeger naar deze plek. Iedereen heeft bij de boerderij wel eens een appeltje gekocht en iedereen kent nog de familie Van Bree die vroeger in de boerderij woonden. Je was er altijd welkom.” Frans is blij dat de omgeving weer onder handen wordt genomen. “Het is echt leuk dat het weer wat moois wordt. Het was zo vervallen, maar nu maken we er iets moois van.”

Ook Ruud kijkt hoopvol naar de toekomst: “Ik ben ontzettend nieuwsgierig waar we staan over tien, vijftien of twintig jaar. Hoe de omgeving en de boerderij er dan uitzien, maar ook hoe onze scoutingvereniging zich ontwikkeld heeft. Ik vraag me af hoe we daar zullen zitten en welke leuke activiteiten we allemaal hebben ondernomen.” Het Land van Kien belichaamt de gedeelde visie tussen vader en zoon, waar ze samen werken aan een betere toekomst. “Tot nu toe is het een plezierig proces geweest en ook de verdere realisatie belooft een leuke uitdaging te worden.”, zegt Ruud. “ Wie weet kunnen we voor het nieuwe scoutinggebouw als vader en zoon samen klussen, om er wat moois van te maken.”