Vijftigers aan het woord...

Sint-Oedenrode - In aanloop naar de 50 jarigen reünie halen we herinneringen op uit de basisschooltijd met (oud) Rooienaren die dit jaar 50 worden of net 50 geworden zijn. We laten leerlingen herinneringen ophalen aan vroeger en we laten ze vertellen hoe het nu met ze gaat. Degene die deze keer aan het woord is, is Kitty van Eijk.

"Eerlijk gezegd wist ik vroeger niet zo goed wat ik wilde worden. Ik zat te denken aan de missie, daar had ik een heel romantisch idee bij. Net als bijna alle meisjes in Boskant ben ik bij het korfballen gegaan. Daar was ik niet zo'n ster in, maar ik had wel lol! Mijn moeder werd leidster en scheidsrechter en ging mee op kamp. Velen zullen haar daar van kennen. Daarnaast vonden mijn ouders het bij de opvoeding horen om AMV (muzikale vorming) te volgen, blokfluitlessen na schooltijd onder leiding van Mattie de Schepper. Zij dirigeerde ook het kinderkoor "de Kolkjes". Daar ben ik ook nog even bij geweest maar dat ging niet zo goed. Juffrouw Van de Vleuten vond wel dat ik talent had en zij vroeg mij te komen zingen bij het kinderkoortje in Boskant. Binnen een paar maanden mocht ik al solo zingen. Na de AMV-les ben ik saxofoon gaan spelen bij fanfare Nos Jungit Apollo (NJA). Eerst op de sopraansax en later op de altsax. Dat kon ik best wel goed! Na de basisschool ging ik naar de Scholengemeenschap Best, afdeling MAVO. In het examenjaar wist ik nog steeds niet wat ik wilde gaan doen en daarom ging ik daarna naar HAVO. Mijn saxofoonleraar bedacht dat ik misschien wel naar het conservatorium kon gaan. Ik was er eigenlijk niet zo zeker van of ik dat wel zou kunnen. Tegen alle verwachtingen in werd ik direct toegelaten, puur op talent. Die had ik ook niet aan zien komen. Helaas sloeg het noodlot toe. In HAVO 5 werd ik ziek en het duurde een poos voor men in de gaten had wat er precies aan de hand was. Dat bleek van mijn rechteroor te komen. Na een operatie mocht ik 6 weken niet blazen. Dat was het einde van mijn professionele muziekcarrière. Aan het begin van dat jaar werd ik door mijn nieuwe klasgenoten uit Boskant gevraagd om een avond mee uit te gaan naar het gehuchtje Aarle bij Best. Die avond traden de Dolly Dots op. We hadden snel aanspraak van een groep jongens. Ene Kees van Eijk was daar ook bij en hij is blijven plakken…..

Lees woensdag meer in DeMooiRooiKrant