"Kinderen bepalen echt wat hier gebeurt"

Sint-Oedenrode - Veel ouders lopen met een steen in hun maag. Wat is er met mijn kind aan de hand? Waarom is hij zo stil? Wat betekenen haar driftbuien? Er is iets, maar hoe breek je door de muur heen waarachter de waarheid ligt verscholen? Een oplossing zou speltherapie kunnen zijn. Hoe toepasselijk is dat er een praktijk is gevestigd aan het Kinderbos in Sint-Oedenrode. Ik mag bij Miek van de Ven op de koffie om meer te weten te komen over deze werkwijze.

Door: Jeroen van de Sande

Ik zet twee ferme stappen vanaf de voordeur en sta plots in een sfeervolle speelkamer. Ik probeer me even voor te stellen hoe het is om als kind deze ruimte te betreden. Grote dozen met spelletjes, een poppenhuis, een hijskraan, lego, prikkelende afbeeldingen aan de muur… een droom voor ieder kind. En dan ook nog eens zo'n aardige mevrouw! Kinderen zullen zich hier vast en zeker snel op hun gemak voelen. "Dat is zo", zegt Miek. "Soms zeggen ze dat het hier net een speelgoedwinkel is en vragen ze aan mij 'speel jij heel de dag?' Het is ook erg belangrijk dat kinderen zich hier goed voelen. Hier moet niks en kinderen bepalen hier echt wat er gebeurt. Moet mama erbij blijven? Dat mag. Moet mama weg? Dan mag mama in de wachtkamer plaatsnemen. Ik volg, want kinderen weten heel goed hun eigen weg te bewandelen. Ze krijgen hiervoor de ruimte."

In de praktijk van Miek komen kinderen met trauma, hechting, autisme of andere bekende of onbekende problemen. Spelenderwijs zorgt de speltherapeute er voor dat de kinderen zich beter gaan voelen. Aan iedere week één uur heeft het kind genoeg en dat gemiddeld over een periode van tien weken. Toch komt het vaak genoeg voor dat de oorzaak van een probleem niet bekend is. "Ik werk veel met spelbeelden. Als kinderen spelen, vertellen ze onbewust hun verhaal. Dan wordt ook stagnatie zichtbaar. Ik durf te zeggen dat ik - door ze te laten spelen - er altijd achter kom waar het probleem zit. Natuurlijk heb ik geleerd voor dit vak, maar ik heb het ook van nature. Soms snappen mijn collega's niet waarom ik het zo snel zie." Voor ouders is dat prettig om te weten, want dat wil zeggen dat een langgewenste oplossing voor een blokkade bij een kind wellicht dichterbij huis ligt dan ze denken.

Miek is een professional, maar dat wil niet zeggen dat ze is uitgeleerd. "Je leert iedere dag. Zo hebben we maandelijks een verplichte intervisie met collega's. Er worden cases besproken en op die manier leren we van elkaar. Dat is heel belangrijk, want soms geeft het andere inzichten waar je misschien nog niet aan had gedacht." Ook de omgang met ouders is een significant onderdeel van Miek's overtuiging. Wat nu als het probleem bij hen ligt, of bij één van hen? Aan de opvoeding? "Ik heb uiteraard ook met de ouders gesprekken, maar ik ben geen opvoeddeskundige. Voor dat aspect moet ik doorverwijzen. Bij mij staat het kind centraal."

Serieuze taal, passend bij een serieus onderwerp. Maar is het dan ook altijd zo ingetogen tijdens het spelen? "Juist niet!" is Miek overtuigend. Haar gezicht schiet meteen in standje glimlach van oor tot oor. "Lol hebben met elkaar is heel belangrijk. Laatst nog lag hier heel de tafel vol met slijm. Dan maken we er een vieze boel van. 'Mag dat?' keek dat kind me vragend aan. Niet veel later ging het kind helemaal los. Dat is erg belangrijk. Soms moet de rem er af."