"In dit straatje wordt lief en leed gedeeld"

Sint-Oedenrode - Het Kerkstraatje is een iconisch plekje in Sint-Oedenrode. Een betoverend steegje dat de historie van Rooi met een beetje fantasie blootlegt. Maria Sterks streek er vijftig jaar geleden neer vanuit Den Dungen. Ze werd er samen met Gerard Kluijtmans ondernemer (Slagerij Kluijtmans) en is sindsdien erg begaan met het wel en wee van de plek. Zitting in de besturen van het Centrummanagement en Stichting Paulusgasthuisjes is voor haar dan ook niet meer dan logisch.

Door: Jeroen van de Sande

Ik tref Maria in de slagerij in haar kenmerkende schort, met haar opgestoken haren. Ze hoeft niet per se meer te werken, maar ze doet het toch. Het is voor haar een liefhebberij. Als ik rondkijk merk ik dat er veel veranderd is door de jaren heen, maar ook weer niet. Vooral het terrein achter de slagerij is nog vrijwel hetzelfde. Maria beaamt het, maar als ze vertelt wat ze zag toen ze hier kwam, hoor ik dat vooral het ondernemerslandschap uitgebreider was. "Ik zie het Brabants Eethuis nog voor me, met de friettent van Géraar en Lies Gloudemans. Daar kon je Stella Artois drinken", weet Maria nog. "Naast ons huisde familie Van der Kaaij. Jo was schilder en koster en Zus verkocht Delfsblauw. Vader Van der Kaaij kweekte vogels, samen met pastoor Schoofs. Het is eigenlijk jammer dat het pand nu alweer een paar jaar leeg staat." We schakelen van de historie even over naar het Kerkstraatje en de Borchgrave vandaag de dag. Maria: "Het is gewoon zonde dat er zoveel leegstand is. Uiteindelijk is het plan veel te laat gebouwd. Als ze tien á vijftien jaar eerder waren geweest hadden de winkels vrijwel zeker vol gezeten. Maar ja, daar is nu niets meer aan te doen."
Een sprong terug in het verleden doet de problemen van vandaag de dag weer vergeten. We mijmeren verder en Maria ziet het Kerkstraatje van toen weer voor zich. Ze vertelt over familie Lavrijssen, over de timmerwinkel en Kees de Leeuw. Ze schetst de dierenwinkel van familie J. Kuis met schoondochter Ger achter de toonbank, maar ook de begrafenisonderneming van Jan en Piet Kuis. De families Willems, Van den Oever, Evers en Genugten passeren de revue. Mij zeggen ze niets of weinig, maar Maria wekt ze weer tot leven.
"Louis Keetels had er zijn 'Kroon' kruidenierswinkel. Dat werd later een Chinees en weer later een café van familie Kremers. Joop en Ans Hastenberg maakten er daarna het succesvolle café 't Straotje van. Met hen had ik vrij veel contact door de jaren heen", vertelt Maria. In de Paulusgasthuisjes woonden in die tijd nog Ant Bijsterveld en juffrouw Van den Brand. Tegenwoordig houdt het VVV zich er schuil en is er een mutsenmuseum. In een totaal opgeknapt pand. "Ze hebben het prachtig opgeknapt. Niets is vergeten! Daar ben ik erg blij mee. De Paulusgasthuisjes zijn een echt visitekaartje voor Rooi. Samen met onze winkel een baken in deze straat."

 'Wat is nou typisch het Kerkstraatje?' vraag ik aan Maria. "Het is het middelpunt van Rooi. Lief en leed wordt hier gedeeld. Rouwstoeten komen hier voorbij, maar ook bruidsparen, winkelend publiek, uitgaande jeugd. Het is hier heel levendig." Met een schuin oog kijkt Maria naar de winkel. Ze moet bijspringen. Na veertig jaar is ze nog even gretig om 'haar' klanten te helpen. Ik bedank haar voor het interview, maar vooral voor de sprong terug in de tijd. Ik zag het allemaal voor me.