Afbeelding

Geboren aan de Markt voor het onderwijs en de paarden

Algemeen

Sint-Oedenrode - Hij is één van de tien kinderen van 'meester van de Wetering', zoals zijn vader bekend stond in Sint-Oedenrode. Wonend aan de Markt nam familie Van de Wetering op meerdere vlakken een centrale rol aan binnen het dorp. Iedereen kende hen en dat is nog steeds het geval. Ook Geert (60) heeft gekozen voor het onderwijs. Net als zijn vader en zeven van zijn broers en zussen. Het is zijn passie. "Opvoedkunde is belangrijker dan de lesstof", pretendeert de Rooienaar, die naast zijn werk een andere hobby koestert. Met veel plezier en passie roert Geert zich in de wereld van de paarden…

Door: Jeroen van de Sande

"Waar zullen we het eerst over hebben?" bladert Geert door zijn papieren. Hij heeft zich uitermate goed voorbereid. Als een jonge hengst die na een lange winter de wei weer in mag, begint hij te vertellen. Ik rem hem wat af. Geert snapt de ingreep en we spreken af om eerst in het kort zijn levensloop door te nemen alvorens te switchen naar het hoofdonderwerp: paarden.

Geert heeft een vriendin (Willemien) en is vader van Marjon (24) en Simon (22). Hij is trots op ze. Trots op hun school- en sportprestaties. Zijn dochter studeerde HBO marketing en communicatie terwijl Simon in Veghel de opleiding detailhandel volgt. Geert memoreert nog even aan het kampioenschap van Rhode 1. In dat team speelt Simon. Marjon heeft het paardenvirus overgekregen van haar vader. Ze deed aan paardrijden, voornamelijk springen, en is zelfs een keer kringkampioen geweest. Het sportieve komt niet uit de lucht vallen. Geert heeft gehockeyd, zaalvoetbal gespeeld bij de befaamde Wetering Boys en natuurlijk wedstrijden gereden te paard. Bij het beroemde Stedenspel werd hij dan ook niet voor niets ingezet in de sportploeg. Sint-Oedenrode won. "Het was het mooiste feest wat ik ooit heb meegemaakt", mijmert de Rooienaar. "Wat was het dorp trots! Vele honderden mensen stonden ons op te wachten."

Het onderwijs. Geert is er heel zijn leven druk mee bezig. Tijdens het gesprek gaat een paar keer zijn telefoon. "Vanmiddag hebben we een bijeenkomst om het schooljaar van de vervangerspoule af te sluiten. Ze vragen hoe laat ik er ben", legt Geert uit. Als meester Van de Wetering je vader is, kan het niet anders dan dat het onderwijsbloed door je aderen stroomt. Daarnaast volgde de geboren onderwijzer na gymnasium Bernrode de opleiding op de pedagogische academie vanuit een internaat. "Ons gezin was te groot om allemaal thuis te wonen. Dat was niet te behappen." Zo leerde hij op verschillende manieren het onderwijs kennen en ontwikkelde hij zijn eigen methode, die vooral op gevoel en mensenkennis is gebaseerd. "Mijn kracht is dat ik om kan gaan met de 'moeilijkste' gevallen", vertelt de leraar die dit jaar in is gevallen op de Odaschool. "Al bestaan moeilijke gevallen eigenlijk niet, vind ik. Je moet gewoon weten hoe je met de kinderen om moet gaan. Daarom heb ik het altijd ontzettend leuk gevonden!"

"Mijn kracht is dat ik om kan gaan met de 'moeilijkste' gevallen. Al bestaan moeilijke gevallen eigenlijk niet, vind ik."



Of die kennis en kunde ook bij paarden van pas komt? "Jazeker. Ook paarden moet je lezen wat karakter betreft. Als je eenmaal de juiste snaar weet te raken, krijg je een geweldige band met zo'n dier." Opa Sjang Sijbers en oom Grad Sijbers zijn de oorzaak van Geert's passie voor de paardensport. "Mijn eerste paard heette Sevenum. Vernoemd naar de plaats waar opa is geboren. Hij was paukenist bij de staffanfare en speelde een belangrijke rol in de Rooise paardenwereld. Iedereen kende hem." Op de 'open plek', vooraan in het Vressels Bos kreeg de kleine Geert zijn eerste lessen van opa Sjang. Hij reed op Arabieren. Een goed ras om de kunsten op te leren, want Arabieren zijn over het algemeen vrij eigenwijs en wat moeilijker hanteerbaar. Op zijn 21e kocht Geert zijn eerste paard en deze werd gestald aan de Boskantseweg. Dertig jaar lang reed hij paarden voor anderen en fokte hij het ene paard na het andere. Alles deed de onderwijzerszoon hobbymatig en alles betaalde hij zelf. "Mijn vader vond het eerst maar niks. Tot hij merkte dat ik veel won, financieel gezien. Mijn moeder heeft het altijd prachtig gevonden, maar ze is dan ook een Sijbers."

Het scouten, fokken en zo goed mogelijk verkopen van paarden. Dat is wat de tijdrovende hobby van Geert inhoudt. De Rooienaar verkocht paarden aan coryfeeën in de paardenwereld zoals Henk Noren, Egbert Schep en Adrie Gordijn. Via hen kwamen paarden van Geert terecht in onder andere China en Canada, waar ze succesvol verder zijn gefokt. Vele paarden in het circuit hebben een 'Van de Wetering sausje.' Hoe herken je een goed paard? "Kennis en ervaring komt met de jaren, maar van opa Sijbers en van enkele anderen heb ik het geleerd. Eigenlijk kan iedereen het leren. Als je maar dezelfde instelling hebt ", aldus de paardenliefhebber. "Je let op exterieur, techniek en vermogen bij het springen en de instelling van een paard. Natuurlijk check je ook de papieren. Een paard moet gezond zijn en het liefst uit een sterke lijn komen." Door een opleiding in Ermelo mag Geert zich al jaren instructeur noemen. Zo heeft hij les gegeven bij vele verenigingen binnen en buiten Rooi en zet hij zich nog steeds in voor de Rooise Ruiters. "Een heel fijne vereniging, schrijf dat maar op", wijst Geert naar mijn pen.

Geert heeft les gehad van Piet Raaijmakers, Rob Ehrens, Ad Roefs en Tineke Bartels. Een rij namen van allure, waarvan sommigen oud-deelnemers van de Olympische Spelen. Behalve het fokken en ontdekken van paarden reed Geert ook zelf. Trots laat hij wat foto's zien, met in het bijzonder de cover van het vakblad 'In de Strengen'. Jaren geleden zo is te zien, maar het tekent de positie van Geert in de paardenwereld. Hij sprong, deed aan dressuur, maar beleeft ook prettige herinneringen aan Military. "Dat is een lastige discipline, want het herbergt meerdere onderdelen van de paardensport. Het is heel zwaar en lang niet ieder paard is er voor geschokt. Meerdere keren heb ik meegedaan aan wedstrijden. Het meest memorabel was de wedstrijd in Oranjewoud, voor 30.000 man publiek. Military is een geweldige sport, maar je moet wel lef hebben."

Geert woonde nog jaren aan de Veghelseweg, dichtbij de Jachtrust. Vanaf het moment dat hij daar weg werd gekocht is hij gestopt met wedstrijden. Het werd geen afscheid uit de paardenwereld. Integendeel, de sport zal hem tot zijn dood bezighouden. De ene na de andere prestatie van één van zijn paarden en de ene na de andere anekdote schudt hij nog uit de mouw. Het is geen straf om eens een middag door te brengen met deze fanatiekeling. Nog één anekdote dan, om het af te sluiten. Een actuele, gezien de Olympische Spelen die voor de deur staan. "Ik werk nu samen met maat Willem van de Velde, Kyra Swelheim (topper met jonge paarden) en Joop Aaldering (beroemde handelaar). Met hen samen ben ik eigenaar van enkele paarden. We hebben nu een paar afstammelingen van paarden die zeer waarschijnlijk naar de Olympische Spelen gaan." Dat zal wel wat opleveren? "Natuurlijk, soms maak je winst, maar uiteindelijk verdien ik er amper aan. Het is tevens een sport die ontzettend veel kost." Er over praten lijkt hem geen energie te kosten. Opgetogen en navertellend vertrekt Geert samen met mij door de voordeur. "Bedankt!" roept hij na.